suboles

Cara deum suboles, magnum Jovis incrementum, is from the Ciris (I. 398), so is the familiar verse of

Vergil Frank, Tenney, 1876-1939 1922

Talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis concordes stabili fatorum numine Parcae. adgredere o magnos (aderit iam tempus) honores, cara deum suboles, magnum Iouis incrementum! aspice conuexo nutantem pondere mundum, 50 terrasque tractusque maris caelumque profundum: aspice uenturo laetentur ut omnia saeclo!

'Unto you a child is born' Vergil 1912

Noblest of all are the lines that close another apostrophe on the same subject a little later in the same book (638) -- maius ab hac acie quam quod sua saecula ferrent volnus habent populi; plus est quam vita salusque quod perit; in totum mundi prosternimur aevum, vincitur his gladiis omnis quae serviet aetas. proxima quid suboles aut quid meruere nepotes in regnum nasci? pavide num gessimus arma teximus aut iugulos? alieni poena timoris in nostra cervice sedet. post proelia natis si dominum, Fortuna, dabas, et bella dedisses.

Post-Augustan Poetry From Seneca to Juvenal Harold Edgeworth Butler 1914

dignatur suboles inter amabilis uatum ponere me choros, 15

Romanae fidicen lyrae Horace 1912

at postquam argenti creuit deformior aetas, 25 rarius inuisit maculatas fraudibus urbis seraque ab excelsis descendens montibus ore uelato tristisque genas abscondita rica, nulliusque larem, nullos adit illa penatis. tantum cum trepidum uulgus coetusque notauit30 increpat ‘o patrum suboles oblita priorum, degeneres semper semperque habitura minores, quid me, cuius abit usus, per uota uocatis? quaerenda est sedes nobis noua, saecula uestra

From the Golden to the Iron Age 1912

lasciui suboles gregis. te flagrantis atrox hora Caniculae nescit tangere, tu frigus amabile10

Bandusia Horace 1912